Koud in Afrika?!
Blijf op de hoogte en volg Jean-Max
17 December 2013 | Ghana, Tamale
Terwijl mensen in Nederland nauwelijks meer buiten komen door de sub zero temperaturen heb ik hier elke dag lekker weer. Maar het kan hier ook aardig koud worden, de afgelopen ochtenden deed ik zelfs een vest aan omdat het s ochtends erg koud is. En met koud bedoel ik een graad of 19, wat in Nederland heel normaal is beschouw ik hier als koud. Omdat het overdag een graad of 38 is, is dat een groot contrast. Ook de koude douche die me elke ochtend op wacht is niet echt motiverend om wakker te worden s'ochtens. Gelukkig weten Mohammed en de kip me tot wanhoop te drijven en kan ik uiteindelijk niks anders doen dan opstaan.
Gelukkig is een kopje thee of koffie nooit ver weg s ochtends en kan ik toch nog een beetje genieten van mijn ontbijt omdat dan de warmte weer terug komt. En waar ik s'ochtends loop te klagen over dat het te koud is loop ik in de middag te klagen dat het te warm is natuurlijk. Want ik ben en blijf een optimist ;). Zo begon deze week goed met een lekke band en dat ik een stukje door de savanne (wat ze hier een weg noemen) moest lopen. De leeuwen en krokodillen over wonnen kom ik bij een fietsen onderdelen winkel uit. Na geprobeerd hebben uit te leggen wat ik wou verwees de man mij door naar een fietsen maker. Toen ik weg liep schreeuwde hij nog na of ik geen band moest kopen en ik zei dat ik het bij de fietsen maker ging proberen. Daar aangekomen te zijn blijkt dat mijn binnenband lek is en dat die vervangen moet worden. Ik kon dus weer terug lopen naar de andere winkel een band kopen en weer terug gaan naar de fietsenmaker.
Gelukkig is het verkeer hier goed geregeld en kan je, als je mazzel hebt (ik dus) 5 minuten staan te wachten voordat je de weg over moet rennen. Maar aan de bright side, je kan hier noot te laat komen, mensen zijn gewoon nooit te vroeg. Eind goed al goed fiets gerepareerd en Max begint de week weer met goede moed.
Afgelopen week was me ook wel een avontuur, omdat er iemand aan de gate gekomen was en vroeg om binnen te komen om naar de auto te kijken. De mensen hebben hem niet binnen gelaten omdat hij 'een dief' was. Maar het avontuur begon pas echt toen ze het uitlegde aan mij omdat hier hij en zij veel door elkaar gebruikt wordt is eht soms moeilijk te begrijpen wat ze bedoelen. Ik ben pas 100 keer een she genoemd en elke keer verbeter ik nog braaf de fout die gemaakt wordt. Maar terug komend op het 'dief' verhaal. Het begon met dat she wanted to come in, maar de mensen in het huis kende 'she' niet. Daardoor lieten ze haar niet binnen. Toen ik vroeg of ze de persoon konden beschrijven wat het een breed en lang persoon. Maar nog steeds een vrouw. Toen ik vroeg hoe ze wisten dat zij een dief was zeiden ze dat she een man was. Waardoor het mij totaal onduidelijk was geworden wie ze nu bedoelde.
Ook het gebruik van het woord plenty is over vertegenwoordigd hier. In plaats van a lot of many gebruiken ze steevast het woord plenty. Want ik ook nog braaf blijf verbeteren om ze hopelijk wat bij te leren.
Ook heb ik afgelopen week 'mee geholpen' met stenen sjouwen. Hmmm ja dat doe ik dus ook nooit meer, ik bedoel ik ben gewend in Nederland 'stenen' te sjouwen, maar hier waren het rotsen die midden op de dag verplaatst werden. En omdat er geen handschoenen waren lagen mijn handen aan het eind van de dag open. Wat natuurlijk ook een bezienswaardigheid was want seleminga (wit persoon) zijn handen zijn anders dan die van ons, en kijk hij heeft blaren. Dus dat was goed voor mijn ego, komt er ook nog boven op dat een jongen van 15 driedubbel zo lang door ging als mij en ook nog eens op slippers liep. Dus ja, momenteel ben ik mijn zelfvertrouwen aan het opgraven, ik laat het jullie wel weten als ik het gevonden heb.
Aan de andere kant, complimenteren de mensen me wel heel veel om mijn 'teken' kunsten en om de spelletjes die ik maak. Helaas heb ik zelf ook ogen en zie ik dat kinderen van 5 waarschijnlijk realistischer en meer op schaal tekenen. Maar het is de thought that counts, of in ieder geval dat houd ik mezelf voor.
Gelukkig is een kopje thee of koffie nooit ver weg s ochtends en kan ik toch nog een beetje genieten van mijn ontbijt omdat dan de warmte weer terug komt. En waar ik s'ochtends loop te klagen over dat het te koud is loop ik in de middag te klagen dat het te warm is natuurlijk. Want ik ben en blijf een optimist ;). Zo begon deze week goed met een lekke band en dat ik een stukje door de savanne (wat ze hier een weg noemen) moest lopen. De leeuwen en krokodillen over wonnen kom ik bij een fietsen onderdelen winkel uit. Na geprobeerd hebben uit te leggen wat ik wou verwees de man mij door naar een fietsen maker. Toen ik weg liep schreeuwde hij nog na of ik geen band moest kopen en ik zei dat ik het bij de fietsen maker ging proberen. Daar aangekomen te zijn blijkt dat mijn binnenband lek is en dat die vervangen moet worden. Ik kon dus weer terug lopen naar de andere winkel een band kopen en weer terug gaan naar de fietsenmaker.
Gelukkig is het verkeer hier goed geregeld en kan je, als je mazzel hebt (ik dus) 5 minuten staan te wachten voordat je de weg over moet rennen. Maar aan de bright side, je kan hier noot te laat komen, mensen zijn gewoon nooit te vroeg. Eind goed al goed fiets gerepareerd en Max begint de week weer met goede moed.
Afgelopen week was me ook wel een avontuur, omdat er iemand aan de gate gekomen was en vroeg om binnen te komen om naar de auto te kijken. De mensen hebben hem niet binnen gelaten omdat hij 'een dief' was. Maar het avontuur begon pas echt toen ze het uitlegde aan mij omdat hier hij en zij veel door elkaar gebruikt wordt is eht soms moeilijk te begrijpen wat ze bedoelen. Ik ben pas 100 keer een she genoemd en elke keer verbeter ik nog braaf de fout die gemaakt wordt. Maar terug komend op het 'dief' verhaal. Het begon met dat she wanted to come in, maar de mensen in het huis kende 'she' niet. Daardoor lieten ze haar niet binnen. Toen ik vroeg of ze de persoon konden beschrijven wat het een breed en lang persoon. Maar nog steeds een vrouw. Toen ik vroeg hoe ze wisten dat zij een dief was zeiden ze dat she een man was. Waardoor het mij totaal onduidelijk was geworden wie ze nu bedoelde.
Ook het gebruik van het woord plenty is over vertegenwoordigd hier. In plaats van a lot of many gebruiken ze steevast het woord plenty. Want ik ook nog braaf blijf verbeteren om ze hopelijk wat bij te leren.
Ook heb ik afgelopen week 'mee geholpen' met stenen sjouwen. Hmmm ja dat doe ik dus ook nooit meer, ik bedoel ik ben gewend in Nederland 'stenen' te sjouwen, maar hier waren het rotsen die midden op de dag verplaatst werden. En omdat er geen handschoenen waren lagen mijn handen aan het eind van de dag open. Wat natuurlijk ook een bezienswaardigheid was want seleminga (wit persoon) zijn handen zijn anders dan die van ons, en kijk hij heeft blaren. Dus dat was goed voor mijn ego, komt er ook nog boven op dat een jongen van 15 driedubbel zo lang door ging als mij en ook nog eens op slippers liep. Dus ja, momenteel ben ik mijn zelfvertrouwen aan het opgraven, ik laat het jullie wel weten als ik het gevonden heb.
Aan de andere kant, complimenteren de mensen me wel heel veel om mijn 'teken' kunsten en om de spelletjes die ik maak. Helaas heb ik zelf ook ogen en zie ik dat kinderen van 5 waarschijnlijk realistischer en meer op schaal tekenen. Maar het is de thought that counts, of in ieder geval dat houd ik mezelf voor.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
